TREGIMI PËR AGJENTIN KAPLLAN R.
(Kjo analizë në formë tregimi, është vetëm gjysma e së vërtetës për gjithë të vërtetën që e rrethon figurën enigmatike të Kapllan Resulbegoviqit, e që në një të ardhmen të afërt “kjo e vërtetë” patjetër duhet të bëhet e njohur...)
Prof. dr. Agim Vinca, me një shkrim brilant të kohës e pati demaskuar pamfletin idiotesk “Enciklopedia maqedone”. Demaskimi, ishte konkret. Të ashtëquajturit “shkencëtar maqedonas”, në kontekst të shkruarjes së enciklopedisë për Maqedoninë kanë përdorur shkrime, literaturë, dokumente, letra të ndryshme pa asnjë vlerë dhe aq më pak shkencore njësoj, sikur që është edhe vetë “Enciklopedia” e çuditshme dhe e shkruar me zjarrmi nacionaliste panballkanike. Nga popujt dhe komunitetet më të goditura në këtë “golemot enciklopediata”, janë shqipatrët në fakt historia kombëtare shqiptare. Akademia e Shkencave Maqedone për këtë punë, ka përdorur lloje të fakteve të çuditshme siç, është ta zëmë edhe libri i Kapllan Resulbegoviqit me titull, “Origjina e shqiptarëve” ! Dr. Agim Vinca në shkrimin e tij, e xhveshë këtëfar Kapllaninin: një figurë nomade, dhe serbofile.
Kapllanin, tash e thërrasin “K. Buroviq”! S’di, nëse ende është gjallë...! E ndërkaq, ai ka qenë një dinak i hershëm, një konvertit i regjur për nga mësiemt dhe zanatit agjenturorë. Dr. Vinca siç thashë, në shkrimin e tij analitikë, e xhvesh figurën e Kapllanit, siç e xhveshë breshëri kallirin e misrit në arë. Kjo padyshim, është mënyra e duhur dhe profesionale-shkencore për t’iu kundërvënë atyre që lëshohen të merren me falcifikime dhe me pseudoshkencë, si Akademia Maqedone. Prandaj vetëm përmes mendimeve, fakteve dhe dëshmive, kritikës parimore xhveshen e kallen pa u futur në sirtar dhe arkiva pamfletet, librat e ndryshëm njorantë, historitë e stërkequra dhe të deformuara si te “Enciklopedia maqedone” etj.
Kishte pasur kohë që s’më ishte kujtuar Kapllan Resulbgoviqi, (tani: K. Buroviqi ), i njohur kryesisht me romanin “Tradhtia”! Shkrimi i Dr. Vincës, ma pati rikthyer kujtesën për Kapllanin. Ky farë shkrimtari prandaj, Kapllan R. është preteksti i këtij shkrimi. Pse? Kapllan Resulbegoviqi, ka flertruar për shumë vite e dekada në mesin e shqiptarëve në relacionet Prishtinë-Shkup-Tiranë. Agjenda e tij, nuk ka qenë as arti, as letërsia, as arsimi, as porti, as nacionaliteti, as dashuria por, ishte spionimi. Në ish Jugosllavi, me qindëra mijëra shtetas të të gjtiha kombeve dhe kombësive, u shndërruan në komunistë në informatorë, në policë, në shefa të sigurimeve, në agjentë të regjur, në kundëragjentë etj. Ata u infiltruan dhe u rekrutuan kudo, ngado dhe kurdo për qëllime të caktuara shtetërore panjugosllave.
I ashtuquajturi shkrimtar, Kapllan R., është njëri nga agjentët më të rrezikshëm të segmenteve dhe kreaturave të Sigurimit Shtetëror Jugosllav dhe Ushtarak që veproi kryesisht në hapësirat shqiptare dhe ndër shqiptar me dekada të tëra. Resulbegoviqi, veproi në trekëndshin: Prishtinë-Shkup-Tiranë. Portreti i tij, ishte dhe mbetet delikat në kuptim të strukturës biografike agjenturore, ndonëse ish Jugosllavia komuniste ka më shumë se 20 vite që është shkatrruar. Për çudi të Zotit, ky ish agjent (jo edhe shumë konspirativ në dukje të parë), ndonëse nuk ishte shqiptar, ka shkruar kryesisht në gjuhën shqipe (dikur e sot), ka shënë dhjetra e dhjetra intervista në gjuhën shqipe, është lexuar në shqip, është botuar në shqip etj. Një agjent jugosllavo-serb që veç të çmendurit mund t’ia lypin brirët sepse brirët atij i janë dukur që nga majat e larta ta Rugovës e Sharrit, ende edhe sot, ka vazhduar të lëshojë “fetva” antishqiptare, sa në shqip dhe sa në serbishtë dhe, emri dhe vepra e tij ka vazhduar të jetojë ndër shqiptar. Të shohim së bashku se, kush ishte Kapllan Resulbegoviqi ?
Kapllani R., duke pasë pakëz afinitet filloristi për të shkruar ose ndoshta aspak (unë besoj që aspak), besohet që është rekrutuar në fillim si informatory ushtarak në KOS (Kontra Obaveshtajna Sluzhba/Shërbimi Kundërinformativ Ushtarak). Ndërkaq, Kapllan R., hapat e parë në fabrikën komuniste ish jugosllave të shkrimit, i nisi në Prishtinë. Të paktën, kështu tregojnë dëshmitë e hershme kulturo-agjenturore. Thuhet që shkrimet e tij, janë “shkruar ose përkthyer” në gjuhën shqipe ngase ai fillimishte edhe pse “shqiptar”, nuk ka ditur të flasë dhe të shkruaj në “gjuhën e tij nacionale”! Pastaj, janë botuar në gazetën “Rilindja”, në revistën “Jeta e Re” etj. Por, si mund të ketë qenë e vërteta? Sa shkroi dhe ç’farë shkroi Kapllan R., është një çështje më vete por nga kapitali i tij “intelektual dhe letrar”, veçohet romani “Tradhtia”. A e shkroi këtë roman, Kapllan R. ? Do të përpiqem t’ju dëshmoj që, ai s’qe kurrë shkrimtar dhe, s’është shkrimtar as sot ! Nëse është kështu, dhe mendoj që është m’u kështu, shtrohet pyetja: kush e bëri “shkrimtar” Kapllan R-në ? Kush ia shkroi dhe kush ia shkruan edhe sot, veprat atij?
Këto janë pyetjet themelore për ish agjentin “Kapllan R., i cili tash e rreth 50 vite vazhdon të jetë ende gjallë në hapësirat shqiptare përmes letrave të shkruara, nganjëherë përmes deklaratave, intervistave. S’ka rëndësi që, ka disa kohë që s’ia kemi n’di gjamën! Veçse jo pak, shkrimet dhe sidomos retorika e tij gjambaze dhe agresive, propaganda e tij e pandërprerë përqarëse disavjeqare, stili urrejtës, fyes, denigrues etj., pati ushtruar ndikim të madh në radhën e kastave politike dhe kulturore në trekëndëshin; Prishtinë-Shkup-Tiranë dhe, anasjelltas. Kapllan R., j ka rënë goxha shumë, “Tupanit të Poshtërimit” nëpër etnikumin tonë.
T’i lëmë tani këto dilema. Ti kthehemi linjës jetësore-agjenturore të Kapllan R-së! T’i kthehemi modelit të përgjegjësië agjenturore të dikurshme të tij…? Shqiptar ose jo, Kapllan R., ka qenë dhe mbetet prezent në hapësirat tona etnike. Saktësisht: jo përmes shkrimit dhe shkrimeve por, përmes detyrave dhe misioneve agjenturore që i janë dhënë atij nga qendra të caktuara me disponim historik antishqiptar: nga Beogradi dhe Shkupi (dje, si agjent sekret nën rolin dhe në maskën e “shkrimtarit”, kurse më vonë nën rolin dhe nën maskën e “pseudoshkencëtarit”). Supozimet, hipotezat, analizat dhe sidomos faktet që nuk janë vetëm fakte sipërfaqësore, na dëshmojnë dhe rrëfejnë se Kapllan Resulbegoviq, u bë emër në letrat e shkruara shqipe në Prishtinë. Më shumë se kaq, ai emrin e tij pastaj e akomodoi në Shkup: nën siglën e gazetarit dhe krijuesit. Dhe më pastaj, u shpall edhe si i “burgosur politik”! Duke u ankoruar në Shkup, i ishte afruar më afër Tiranës. Krejt pastaj, ishte hedhur atje edhe fizikisht! Në Tiranë, Kapllan R., kishte përfunduar në burg. Veçse jo si patriot, por si tradhtar. Pra, burgu i tij në Tiranë, ishte brendësia e tij e dyshuar agjentuore, por jo edhe dekonspirimi i plotë.
Rruga e gjatë agjenturore e Kapllan R., i ka specifikat e veta që janë tipike për agjentët e regjur-agresiv. Por, kjo punë su ba e ditur asnjëherë siç duhet. Kapllan R., mbeti jo vetëm i njohur dhe si një shkrimtar, por edhe i dashur e i adhuruar ndër shqiptar. Kur ai doli nga burgu në vitet e 90-ta, u konsiderua si një hero, si shkrimtar i nërgjegjës, si një antikomunist etj. Doli nga burgu me institimin e Dr. Zekiria Canës, i cili kishte trokitur në dyert e presidencës në Tiranë, për ta liruar me çdo kusht Kapllanin. Madje, Dr. Cana (nuk jeton sot), ishte kërcënuar në rast të moslirimit të tij! Kapllan R., sigurisht që do të liriohej në ndërkohë si shkak i ndryshimit të rrethanave të asokoshme në Shqipëri, porse kur erdhi në Prishtinë u prit me fanfare!
Rrëfimi për Kapllan R- në, s’është një rrëfim fantastiko-shekncor. Kapllan R., u bë shumë i njohur në letrat tona me romanin e mirënjohur historik “Tradhtia” (roman i ndaluar). Me këtë roman, Kapllani u bë shumë i njohur dhe veçanëritsh shumë i dashur ndër shqiptarët që jetonin në Kosovë dhe në viset e tjera të ish Jugsosllavisë. I njohur dhe i dashur, sidomos ndër shqiptarët që jetonin në teritoret e ish Jugosllavi dhe në Kosovë. Personazhet kryesorë të romanit “Tradhtia”, janë atdhetarët e njohur: Abdullah Presheva, Xheledin Kurbalia, Hasan Alia-Remniku, Hetë Koka-Mësuesi etj. Këta dhe të tjerë personazhe të dhimbshëm dhe të dashur për popullin e robëruar, ishin vrarë dhe ishin likuiduar (pas Luftës së Dytë Botërore apo pas aneksimit të Kosovës nga Beogradi), nga ish regjimi komunisto-titist jugosllav. Romani “Tradhtia” prandaj, qe një roman rreptësisht i ndaluar. Për këtë roman si dëshmi, mund të dënoheshe deri në 10 vite burg!
Pyetja shtrohet: A e shkroi Kapllan R., këtë roman ? Nëse nuk e shkroi, si u bë ai autor i tij…? Pastaj, kush mund ta ketë shkruar romanin…? Kapllan R., nuk e ka shkruar këtë roman. Dikush ka thënë se atij (Kapllanit), i janë rrëfyer ngjarjet në burg…! Cilat ngjarje…? Ngjarjet që shkruhen dhe përshkruhen në roman, janë të një territori të ngushtë: të zonës së Karadakut. Dhe ky është një roman krejt historik, e ngjarjet aty janë autentike, origjinale, besnikrisht të thëna-të rrëfyera, të përshkruara me shumë precizitet. Si ka mundësi…? Kjo thënja se, “atij i janë rrëfyer ngjarjet…”, duke si një përrallë a legjendë ngase ai që e ka dhënë këtë hipotezë të këtillë (nuk po ia përmendi emrin për arsye të korrektësisë publike), nuk është nga territori i Karadakut. As ata me të cilët Kapllani ishte në burg (aq sa ishte), nuk kanë qenë nga terreni ku është zhvilluar ngjarja e romanit, dhe nuk i kanë njohur personazhet e romanit.
Kapllan R., nuk ka qenë kurrë në rajonin e Karadakut. Unë personalisht (si autorë i këtij shkrimi), kamë lindur dhe jamë rritur në zonën e Karadakut, kamë lindur dhe jamë rritur nëpër vendet dhe nëpër shtigjet, malet, kodrat, lëndinat dhe fshatrat ku zhvillohen ngjarjet në roman. Mos ma merrni si pretencioze, porse qysh në vititn 1995 në një shkrim në gazetën e studentëve “Bota e re”, e kamë shtruar pak a shumë këtë pyetje se: kush në të vërtetë e ka shkruar romanin “Tradhtia”! Askush, atëbotë se ka qelur gojën në Prishtinë: as nga elitat kulturo-krijuese, as nga shkrimtarët, as nga historianët, as nga gazetarët...! S’ka folur kush! Në fakt, jamë përpjekur ta mësoj këtë të vërtetë pa më nxitur apo pa më thënë kush: hajt, hyni kësaj pune.
Pas shembjes së komunizmit dhe shkatrrimit të ish Jugosllavisë, në Prishtinë u bë e ditur se, Sinan Hasanit, ish politikanit shqiptaro-jugosllav, i ishin shkruar librat ( si përshembull romani i tij i njohur “Rrushi ka nisë mu pjekë” etj.) nga shkrimtarë të tjerë. Sinan Hasani, i cili ka qenë edhe anëtar i Akademisë së Arteve dhe Shkencave të Kosovës, ish kryetar i Jugosllavisë etj., s’kishte ditur fare të shkruaj.
Kapllan Resulbegoviqin, ne e kemi ditur si shkrimtar shqiptar. Por, ai nuk ka ditur të shkruaj në gjuhën shqipe: së paku, jo sa ka jetuar në Prishtinë dhe në Shkup! Atij, thuhet që i janë përkthyer shkrimet. Kamë mësuar që Kapllan R., është shoqëruar me emra të njohur të kulturës dhe letërsisë në Prishtinë, në Shkup etj. Me, alamet emra dhe shkrimtar të njohur. Ka qen në burg, edhe me Adem Demaqin. Kur e kamë lexuar romanin “Tradhtia”, dyfish më është shtuar dyshimi: si është e mundur të imagjinohet dhe të shkruhet një roman kaq autentikë, një roman kaq historik dhe me personazhe dhe ngjarje origjinale, krejt të vërteta…? Të rrëfyera me besnikëri, me brilantizëm! Qysh si fëmijë, i kisha dëgjuar rrëfimet e pleqëve tanë për ngjarjet dhe për të bëmat e heronjeve të këtij romani, dhe sidomos ato të kaçakut të famshëm të Karadakut, Hasan Alia- Remniku tamam, siç ishin në roman.
Pastaj, kamë filluar t’i pyes me seriozitet njerëzit e rëndomtë, dhe të tjerët jo bash të rëndomtë: nëse njëfar Kapllan Resuli, mos ka jetuar ndonjëherë në regjionin e Karadakut! S’kamë gjetur njeri të gjallë të thotë që, Kapllan R., ka jetuar në zonën e Karadakut. Madje, s’kam gjetur asnjë njeri të thotë apo të dëshmojë se, të paktën njëherë në jetën e tij Kapllan R., ka qenë në rajonin e Karadakut (Viti-Gjilan-Preshevë-Kumanovë
Nuk kam mundur t’i identifikoj ose t’i vërtetoj këta dy emra si autor të vërtetë të romanit. Por kjo punë, mbetet që një ditë të vërtetohet. Romani “Tradhtia” po ta lexoni mirë dhe me kujdes, është një roman i detajizuar-autentik. Ngjarjet, personazhet, vendet janë konkrete-reale. Kapllan R., është thjeshtë, një autor i shpifur. Më shumë se krijues apo autor i shpifur, Kapllan R. Ishte një agjent sero-jugosllav që mbajti në Tiranë, sa di unë, rreth 10 vite burg.
Kujtojeni sot fytyrën e tij të vërtetë: kur u lirua nga burgu në vitet e 90-ta, nga burgu ai doli si një antikomunist i tërbuar, dhe si një patriot i pa parë e dëgjuar...! “Si patriot”, Kapllani sapo doli nga burgu, e rrëmbeu kazmën e denigrimit, të shpifjeve, të njollosjeve, të përbaltjes dhe të fyerjes së çdo gjëje shqiptare mbi këtë tokë! S’la, asgjë pa njollosur, sharë, e sabotuar. Luftën titanike të agjentit pas burgut, e bëri kundër Ismail Kadaresë. Kapllan R., në Tiranë, në Shkup dhe Prishtinë (pas daljes nga burgu iu kthye trajektorës së kundër të trekëndëshit subverziv), si një “patriot i vërtetë shqiptar”! Por, ai s’erdhi të vendosej të jetonte as në Prishtinë dhe as në Shkup, por shkoi të kërkonte azil politik në Zvicër. Edhe atje në Zvicër, propagandoi dhe kritikoi, spekuloi dhe mashtroi gjithandej, turmat e vuajtura shqiptare të Diasporës.
Deri vonë, emri i tij ka figuruar si anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës. Ok. Veçse, s’voni, Kapllan R. e pati xhveshur maskën konspirative të agjentit serbo-jugosllav: është vetëidentifikuar. Është vetëidentifikuar, dhe ka pohuar se ai është për nga nacionaliteti, malazias. Epo, i tillë kishte qenë gjithmonë.
Shqiptarët, një pjesë e tyre vazhduan edhe më tutje ta besojnë tregimin për “Kapllan Resulin shqiptar”, atë Kapllanin që e kishin njihnin dikur. Por vetë Kapllani, deklaroi botërisht se ishte vetëm një malazias dhe, s’kishte qenë kurrë shqiptar ! Si malazias, më duket që sot jeton në Ulqin. Në një intervistë për gazeten e përditshme “Pobjeda” të Podgoricës, ka thënë se vajzës dhe djalit të tij, ua ka përkthyer emrat e vënë shqiptarë, në emra serbishtë (Dushani dhe Dushanka). Në Ulqin, thotë që e ka shkruar një pamfletë me titull “Shqiptarët i iriton e vërteta”, në të cilin pamflet veq shpifjeve për gjenealogjinë tonë, merret edhe me damkosjen e figurave tona meritore historike-nacionale. Grixha qe e ka përpiluar “Enciklopedinë maqedone”, e ka përdorë dhe cituar paçavuren shekncore të Kapllanit.
Post Scriptum: Kapllan R., nuk e përfundon kurrë detyrën e tij agjenturore. As në varr…! Por detyrë jona është që, t’ia xhveshim maskën dhe ta hedhim një ditë të afërt, në shportën e mbeturinave.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen